«Νύχτα χωρίς ξημέρωμα»: Η τελευταία ελληνική ταινία πριν την Κατοχή

Παράλληλα με τη «Σκούρα Φιλμς» είχε ιδρυθεί και μια δεύτερη εταιρία, η «Αθήναι Φιλμ» των Λ. Λιδωρικιώτη και Α. Παπαδαντωνάκη, η οποία γύρισε την ταινία «Νύχτα χωρίς ξημέρωμα» σε σενάριο του πολυγραφότατου Δημήτρη Μπόγρη. Τη μουσική και τα τραγούδια συνέθεσε ο Βιτάλης, ενώ τους στίχους έγραψε ο Γιαννουκάκης.
Γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε διάφορα σημεία της Ελλάδας: Τρίπολη, Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Πειραιά. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους εμφανίστηκαν γνωστοί ηθοποιοί, όπως η Σοφία Βερώνη, ο τενόρος Κώστας Μανιατάκης, ο Κυριάκος Μαυρέας, ο Ευάγγελος Αννουσάκης, ο Βασίλης Αφεντάκης κ.ά.

Αν και η ταινία ήταν έτοιμη από την άνοιξη του 1940, η προβολή της καθυστέρησε σημαντικά - πιθανόν εξ αιτίας και του ελληνοϊταλικού πολέμου, που ξέσπασε τον Οκτώβριο του 1940. Έτσι, βγήκε στους κινηματογράφους στις 20 Ιανουαρίου 1941, όταν τα πράγματα έμοιαζαν σταθεροποιημένα και ασφαλή στο πολεμικό μέτωπο. Προβλήθηκε παράλληλα σε δύο αθηναϊκούς κινηματογράφους: «Τιτάνια» και «Ορφεύς».

Εκτός τόπου και χρόνου η διαφημιστική προώθηση της ταινίας, αντί να επιχειρηθεί μια έξυπνη σύνδεση με τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, περιορίστηκε σε μια κλισέ αναφορά «στα πιο ώμορφα Ελληνικά τοπία» και τις «υπέροχες εικόνες της Ελληνικής υπαίθρου» που παρουσιάζονταν επί της οθόνης. Και φυσικά, όπως όλες οι ελληνικές ταινίες της περιόδου, διαφημιζόταν ως «ασυγκρίτως ανωτέρα» απ’ όσες είχαν προβληθεί μέχρι τότε.

Στην εφημερίδα Ακρόπολις δημοσιεύτηκε το μοναδικό - ίσως - κριτικό σημείωμα:
«[..] Ας μη βιασθούμε σε προκαταβολικά συμπεράσματα κι ας επιφυλαχθούμε στις επικρίσεις. Διότι το νέο έργο, χωρίς να αίρεται στα ύψη Αμερικανικής τελειότητος, αποτελεί πάντως βήμα σημαντικό στην πρόοδό μας στον δυσχερέστατο και – προ παντός – δαπανηρότατον αυτόν τομέα της Τέχνης. Άριστα δεν παίρνει, ούτε διεκδικεί, άλλως τε. Κρατεί όμως ζωηρό το ενδιαφέρον κατά τη μιάμισυ ώρα της προβολής του, συγκινεί, τέρπει με τα εύθυμα επεισόδια, που διανθίζουν το δραμα­τικό του φόντο, ικανοποιεί.Βασικό του προτέρημα: Η «δυσκαμψία» - πώς να την πούμε αλλοιώς; - που αναιρεί από την μικρή Ελληνική παραγωγή το βασικό χαρακτηριστικό του κινηματογράφου, την κίνησι, δηλαδή, τον γοργό ρυθμό, την αλλεπάλληλη εναλλαγή των σκηνών, δεν υπάρχει στο «Νύχτα χωρίς ξημέρωμα». Αξιόλογη «κινητικότης» το διακρίνει. Σκηνές εναλασσόμενες το πλουτίζουν αρκετές και του προσδίδουν δράσι, η οποία το καθιστά κατ’ αρχήν έργο κινηματογραφικό. Το έργο δεν εκτυλίσσεται μονοκόμματα. Χωρίς να εικονίζη με τη λεπτομερειακότητα, που θα έπρεπε, τα αλληλοδιάδοχα γεγονότα, τα οποία συνθέτουν την πλοκή του, δεν περνά πάντως ασύνδετα από τη μια σκηνή στην άλλη, ωσάν απλό φωτογραφικό άλμπουμ. Η λεπτομέρεια, η μεταβολή, έχει προσεχθή και αποδίδεται κατά τρόπο που επιτρέπει ώστε η υπόθεσί του να εκτυλίσσεται με αρκετή άνεσι. Το προτέρημα αυτό πλουτίζει ακόμη την πλοκή του, η οποία είνε σημαντική και την οποίαν ζωντανεύουν ηθοποιοί, όπως η Σοφία Βερώνη, ο Κυρ. Μαυρέας, ο τενόρος Μανιατάκης, ο Ανουσάκης, ο Β. Αφεντάκης κλπ.».

Πηγές:
Δημοσιεύματα της εφημερίδας Ακρόπολις (Μάρτιος 1940· Ιανουάριος 1941).

ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Ελληνικά Ζουρνάλ 1927 - 1941

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου